Mijn ervaring

Tijdens mijn zwangerschap las ik een keer iets over babygebaren en was meteen enthousiast. Ik had niet zoveel gelezen over babygebaren, maar ik ging dit gewoon doen. Het leek me nuttig en zinvol, dus ging ik aan de slag hiermee. Wel had ik al kennis van gebarentaal.

Ik ben gestart met een aantal gebaren te gebruiken en heb dit steeds verder uitgebreid. Na 8 maanden zag ik dat onze zoon ons echt al begreep, bijv. als we zijn luier wilde verschonen en we het gebaar voor luier maakten, kroop hij al naar de commode. Onze zoon maakte toen hij 1 jaar was zijn eerste gebaar, namelijk "auto". Oh wat waren we trots en wat was dit leuk! Toen hij merkte wat dit voor hem betekende, pikte hij de gebaren ontzettend snel op en heel snel breidde hij zijn gebarenschat uit.

Hij kon en kan echt met ons communiceren. Hij kan vertellen wat hij wil, wat hij ziet en hoort. Hij kan iets vertellen vanuit situaties binnen het hier en nu, maar ook buiten het hier en nu. Hij kan plezier met ons delen, maar ook dingen die hij eng of spannend vindt. We merken dat hij niet gefrustreerd is in de communicatie, omdat hij zich altijd duidelijk kan maken. Bijvoorbeeld wanneer hij hulp nodig heeft, hoeft hij niet te huilen of simmen, maar komt naar ons toe en maakt het gebaar voor "helpen". Wanneer we aan tafel zitten, kan hij aangeven wat hij op zijn brood wil. Hij kan aangeven waar hij mee wil spelen of wat hij wil doen. Als papa thuis komt, kan hij vertellen wat hij die dag heeft gedaan. Maar ook alle voordelen voor later zijn natuurlijk prettig om te weten en te ervaren.

Ik merk dat er echt rust in huis is, natuurlijk is hij zoals ieder kind ook een keer boos, maar nooit gefrustreerd omdat hij iets wil vertellen maar wij hem niet begrijpen. Dit geeft rust voor iedereen.

Maar ook ben ik anders naar mijn kind gaan kijken. Ik neem veel meer de tijd om echt naar hem te kijken wat hij wil zeggen of bedoelt. Ik let meer op de kleine signalen die hij afgeeft, waardoor ik hem beter kan begrijpen en situaties kan voorkomen. Ik wacht wat langer om te zien of hij nog iets wil vertellen met zijn handen, waardoor je de situatie beter in kan schatten en ik hem ruimte geef om iets te vertellen. Nog steeds merk ik dat ik door het even wachten en door goed naar zijn signalen te kijken een situatie beter in kan schatten, dan wanneer ik meteen had ingegrepen. We hebben echt wederzijdse interactie, hij kan ons heel veel vertellen!

Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat wij dit onze zoon hebben mee kunnen geven en vind het geweldig om deze prachtige manier van communiceren over te brengen aan andere ouders/opvoeders.

We gebaren nog steeds met hem en hij met ons.